Paweł Szapiro – Żydowskie twarze. Żółtko i Eierweiss

Kiedyś, gdy szedłem z matką ulicą było to jeszcze przed wojną, miałem może jedenaście lat, zauważyłem człowieka, który zdecydowanie przyciągnął moją uwagę. Miał wyraziste, śródziemnomorskie oczy, kędzierzawe włosy. Patrz, jaki piękny mężczyzna! Jak przystojnie wygląda powiedziałem z zachwytem do matki. Piękny? Nie, nie jest piękny. Przeciez ma taką żydowską twarz! Bardzo mnie to uderzyło. Bo on był niezwykle podobny do mojego ojca.