Peter Sloterdijk – O ulepszaniu dobrej nowiny. Piąta „ewangelia” Nietzschego

Książka O ulepszaniu dobrej nowiny ze swobodą i mistrzostwem stylu łączy wątki psychoanalityczne (problem narcyzmu) oraz filozofię społeczną (samouwielbienie zbiorowe), spinając je klamrą koncepcji języka jako gry.

Jeśli w grze można zyskać albo stracić (prestiż i podobnego rodzaju profity symboliczne), to sprawą najwyższej wagi staje się przyjęcie jakiegoś języka, jako narzędzia gry.

W tej perspektywie ukazuje nam się Dobra Nowina jako Księga, wokół której skupia się pewna zbiorowość, która tworzy dla niej język służący nie tylko komunikacji i identyfikacji, ale także samouwielbieniu.

Autor pokazuje na kilku przykładach jak przedstawiciele różnych zbiorowości próbowali „ulepszać” Ewangelię, aby sprostała temu zadaniu.

Najwięcej uwagi poświęca dziełu Tako rzecze Zaratustra Nietzschego, które miało być „piątą ewangelią”, a w którym najdalej zaszła tendencja zmiany sposobu samouwielbienia (od pośredniego w adoracji Boga do jednoznacznego uwielbienia samouwielbienia.

Książka będzie zatem doskonałym wstępem do rozumienia zarówno sensu i oddziaływania Biblii, jak i sensu i oddziaływania filozofii Nietzschego. Szczególnie dla czytelników, którzy nie są zawodowymi filozofami bądź teologami, choć i tacy znajdą w niej wiele interesujących wątków   źródło opisu: www.toporzel.pl źródło okładki: www.toporzel.pl