Philipp Vandenberg – Neron

W wieku 17 lat Neron został obwołany cesarzem – po tym, jak jego ambitna i żądna władzy matka, Agrypina zamordowała Klaudiusza, jego ojczyma i poprzednika na tronie. Przez długi czas Neron był jej posłuszny, lecz narastająca wzajemna wrogość spowodowała, że młody cesarz wydał rozkaz zamordowania matki. Historycy przypisywali mu odpowiedzialność za wielki pożar Rzymu i zrzucenie winy za jego wzniecenie na chrześcijan. Władca był też ponoć bardziej zainteresowany sztukami pięknymi niż polityką. Jak jednak odróżnić zwykłe pomówienia od prawdy historycznej?

Philipp Vandenberg szkicuje portret wrażliwego młodzieńca, którego rozwój przez długi czas hamowały szczególne relacje z matką. Opowiada o dojściu Nerona do władzy i o okresie jego rządów, opisuje intrygi cesarza, a także spiski jego wrogów, które w końcu popchnęły władcę do samobójstwa.

[Świat Książki, 2001]