Piotr Grzegorz Michalik – Krzesło

Gdyby ktoś mnie zapytał, czy jestem psychicznie chory, odpowiedziałbym: „Oby! Mam nadzieję, że tak. Przecież od normalności można tylko zgłupieć bądź oszaleć”. Od jak dawna piszę? To nie ma znaczenia. Ja po prostu żyję i myślę a to, co przelewam na ekran komputera przypomina pamiętnik, spowiedź, rozmowę z samym sobą. O, wiem! To bliższe masturbacji intelektualnej niż pisarstwu.