Piotr Martin – Nieoczywistość sztuki

W publikacji przedstawione zostały podstawowe kategorie z zakresu filozofii sztuki oraz ich interpretacja. Jej główna teza głosi, że sztuka pozostaje dla nas fenomenem w jakimś sensie nieoczywistym. Pojęcie nieoczywistości jest tutaj rozumiane bardzo szeroko i posiada w pracy liczne synonimy, takie jak: hiatus, aporia, paradoks, absurd, niewspółmierność, niemożliwość itd. Nie chodzi o taki czy inny termin, ale o pewną trudność. O to, co Goethe nazwał „osadem absurdu”, a ściślej o to, jakie konsekwencje wynikają dla teorii estetycznej z jego istnienia. Świat sztuki nie ulega i nie może z samej swej natury ulegać całkowitej konceptualizacji. I temu szczególnemu miejscu w refleksji nad sztuką pragnąłem przyjrzeć się możliwie najdokładniej. W mojej ocenie problem ten wyłania się najlepiej w pracach niektórych filozofów, którzy nie rezygnują z prób namysłu nad sztuką. Trudność ta nie przekreśla bowiem możliwości istnienia teorii estetycznej, wręcz przeciwnie sztuka potrzebuje filozofii, aby móc w pełni oddać to, co sama w sobie zawiera.   źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras