Piotr Sobolczyk – Dyskursywizowanie Białoszewskiego. Tom 2. Dyskursy literaturoznawstwa naukowego i szkolnego

 Książka opisuje najważniejsze przemiany polskiego literaturoznawstwa w
ostatnich 50 latach – ukazuje narodziny polskiego strukturalizmu,
wykształcenie się w jego ramach nurtu komunikacjonistycznego, przejście
od strukturalnej poetyki w świetle językoznawstwa ku poetyce
kognitywnej, rozmycie mocnych teorii w praktykach
poststrukturalistycznych z włączeniem krytyki etycznej, badań nad
Zagładą i teorii queer. Równolegle
szkicowana jest teoria i historia quasi-paradygmatu „hermeneutycznego” i
jego relacje ze strukturalną teorią interpretacji, marksizmem i
dekonstrukcją. Ujęcie panoramiczne stale przeplata się ze zbliżeniem na
recepcję twórczości głównego bohatera, Mirona Białoszewskiego. Druga
część książki stanowi analizę dyskursu podręczników szkolnych i pomocy
dla nauczycieli oraz uczniów („bryki”), przez co daje wgląd w to, jak
polska kultura literacka i edukacyjna przetwarza i przekłada zjawiska
literackie przefiltrowane przez naukowe oko ku społecznej dyfuzji.
  źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras