Platon – Eutyfron

Na początku musimy bliżej zbadać wyrażenia charakteryzujące nasz temat.
Jakie greckie terminy mają znaczenie religii i religijności? Żadne z
tych pojęć nie posiada ścisłego odpowiednika w języku greckim. Za pomocą
naszego pojęcia religii nie sposób zrozumieć, co mogła ona oznaczać dla
Sokratesa. Słowo „religia” jest słowem niegreckim. Dla każdego
nowoczesnego badacza lub myśliciela wychowanego na chrześcijańskim
Zachodzie istota greckiej religijności pozostaje czymś tajemniczym,
obcym i nieuchwytnym. – Hans-Georg Gadamer, Religia i religijność
Sokratesa

Wiara pozwalająca nawiązać osobową więź z bogiem jest dla Greków czymś
niezrozumiałym; wychodzi poza ludzką ciekawość i staje się patologią –
δεισιδαιμονία, „trwogą przed bogami”, albo – przeciwnie – ὕβρις,
bezmyślną pychą. Bogowie w Grecji podobni są ludziom – kłócą się,
zdradzają, bywają zazdrośni, lekkomyślni, okrutni. Dlatego można
powiedzieć, że sprzeczności występujące w obrębie rzeczywistości
sakralnej stanowią poniekąd symetryczne odbicie świata ludzi, z tą
różnicą, że sprawy bogów to sprawy nieśmiertelnych. – Piotr Nowak,
Religijność Greków
  źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras