praca zbiorowa – Egipt

Żadna z minionych cywilizacji nie zostawiła po sobie tak imponujących i fascynujących, a jednocześnie tak niewiele mówiących o życiu ludzi, jak egipska. W starożytnym Egipcie sztuka nie przedstawiała świata zwykłych śmiertelników: była ekspresją boskiego aktu stworzenia.Ukształtowały ją potężne żywioły Nilu, w której żyzna gleba nagle przemienia się w pustynię, a coroczny wylew niszcząc ziemię przywraca jej nowe życie. Sztuka była przede wszystkim emanacją świętości. Z matematyczną dokładnością, ściśle przestrzegając kanonów, ukazywała porządek wszechświata. W starożytnym Egipcie religia była wszystkim i wszystko było religią. Brakowało tam miejsca na estetyzm. Jako symbol natury sztuka musiała ujmować raczej jej istotę niż naśladować i nie pozostawiała twórcy żadnej swobody. Dzieła, które zdobią świątynie, pałace i groby, zawsze spełniały funkcje magiczne; miały chronić przed naturą. Powstałe w akcie tworzenia żyją i dysponują wielką mocą. Magiczną siłę, która inspirowała starożytnych twórców, odczuwamy nawet dzisiaj; ich dzieła robią wrażenie na odbiorcach nawet wywiezione daleko od oślepiającego słońca arykańskiefj pustyni. W muzealnych gablotach przemawiają do nas językiem świata zamieszkanego przez ludzi, ale storzonego i uświęconego przez naturę. Świata, w którym człowiek i jego sztuka dokumentują boskość stworzenia Zawiera ponad 340 fotografii, kalendarium odkryć egiptologów oraz tablice chronologiczne.