Radosław Kobierski – Ziemia Nod

Olga, niedoszła zakonnica, umiera podczas porodu, bo nie usunęła groźnej dla siebie ciąży. Madej katuje żonę, a wyrzuty sumienia zapija wódką. W więzieniu czyta Biblię, chcąc oczyścić duszę z grzechów. Bita przez męża Czajka czuje ulgę, gdy zanurza w ciele ostre przedmioty. Getto, ucieczka, powrót, śmiertelna choroba – życie Jeszui to kolejny epizod w okrutnej historii Izraela. Dzieje Antoniny i Pawła Borowiczów to kwintesencja losu Polaka – zsyłka, niewola, polityczne zawirowania. Po hebrajsku „nod” znaczy „błądzić”. Do biblijnego kraju Nod został wygnany Kain po zabójstwie Abla. W napisanej z epickim rozmachem powieści Kobierskiego błądzą poszczególni ludzie, ale także rodziny, wspólnoty, całe narody. To opowieść o zadawaniu bólu bliźniemu i o Zagładzie pewnego świata, którego figurą jest międzywojenny Tarnów. Ziemia Nod Radosława Kobierskiego to proza o wielkich ambicjach.

[opis wydawcy]