Ricardo Piglia – Sztuczne oddychanie

Jedna z najlepszych powieści w całej literaturze argentyńskiej.

Książka utrzymana w konwencji powieści kryminalnej, przynosi złożoną refleksję nad mechanizmami historii. Tematyka bliska także polskiemu czytelnikowi: stosunek jednostki do historii, trudne wybory w burzliwych czasach, rola intelektualistów w życiu społecznym Jednym z trzech głównych bohaterów jest Tardowski – zgodnie uważany przez międzynarodową krytykę za literackie wcielenie Witolda Gombrowicza.

Młody pisarz Emilio Renzi pisze swą pierwszą powieść pod wpływem fascynacji rodzinną fotografią. Na jego wyobraźnię działa przede wszystkim postać wuja Marcela i jego niejasna i tragiczna historia, która odbiła się echem nawet w krajowej prasie. Gdy powieść Emilia ukazuje się w druku, Marcelo, który naucza teraz gdzieś na prowincji, przysyła list. W ten sposób między wujem a siostrzeńcem nawiązuje się korespondencja, która stanowi punkt wyjścia dla opisanych przez Piglię wydarzeń.