Romuald Cudak – Który jest. Rafał Wojaczek w oczach przyjaciół, krytyków i badaczy

Najpierw parę zdań o tym, czym jest monumentalna księga zatytułowana „Który jest. Rafał Wojaczek w oczach przyjaciół, krytyków i badaczy”. Wyobrażam sobie, iż pozycja ta stanie się lekturą obowiązkową dla wszystkich osób zainteresowanych twórczością, a także – nie bójmy się tych słów – zafascynowanych osobą autora „Sezonu”, poetą jako takim. Otóż teksty składające się na księgę to – poza jednym wyjątkiem (szkic Jacka Gutorowa) – kolekcja przedruków, wybór najcelniejszych materiałów 'wojaczkoznawczych’ z kilkudziesięciu lat. Przedruki te ułożone zostały chronologicznie, toteż dają wgląd w dzieje recepcji poezji Wojaczka. I tak w części pierwszej (W oczach przyjaciół) mamy siedem tekstów: od nekrologów pisanych jeszcze w maju 1971 roku (Ryszard Krynicki, Bohdan Zadura) do serii rozmów Stanisława Beresia przeprowadzonych ze świadkami epoki w latach 1997-1998. Ze zrozumiałych względów część pierwsza ma charakter wspomnieniowo-anegdotyczny i jest skarbem przede wszystkim dla biografów tudzież strażników legendy (biograficznej) Rafała Wojaczka. Część druga (W oczach krytyków) przynosi sześć rozprawek, dwie przedmowy (Tymoteusza Karpowicza do Utworów zebranych i Krzysztofa Karaska do Poezji wybranych) oraz jedno posłowie (Tadeusza Pióry do tomu Wiersze z r. 1999). I wreszcie segment ostatni (W oczach badaczy) to osiem nieco bardziej ambitnych rozpraw, w tym – jak już zasygnalizowałem – jeden szkic (Gutorowa) jest tekstem premierowym.