Sławomir Karaś – Mosty inżyniera Mariana Lutosławskiego w Lublinie

Tematykę książki zaliczyć można, najogólniej to formułując, do historii
techniki, a nieco szczegółowiej – do historii mostownictwa. Opracowań o
tej problematyce jest w Polsce stosunkowo niewiele. Dzieje dwóch
istniejących do dzisiaj mostów w Lublinie Mariana Lutosławskiego z 1908
i 1909 roku są bardzo interesujące i zarazem niezwykle cenne, ponieważ
obiekty te w sposób zupełnie bezpośredni ilustrują początki stosowania
żelbetu w Polsce. Przez to, że udało się je zachować, są unikatami.
Autor, jak wynika z treści książki i jego publikacji, a także z moich
osobistych obserwacji, ma duże zasługi w ratowaniu tych mostów i ich
renowacji, a między innymi dzięki jego usilnym staraniom – jeden z nich
stał się obecnie rodzajem wizytówki miasta, wpisującym się w życie
społeczne.

(prof. Wojciech Radomski, dr h.c.)

Jest to chyba jedyna obecnie w skali krajowej pozycja przedstawiająca
problematykę utrzymania zabytkowych mostów betonowych z uwzględnieniem
aspektów estetycznych i społecznych. Ta pozycja powinna być wydana nie
tylko ze względu na jej historyczną i merytoryczną wartość, ale również
ze względu na nietypowe i oryginalne podejście autora do przedstawiania
technicznych informacji. (…) Książkę dra Karasia czyta się z dużym
zainteresowaniem ze względu na umiejętność łączenia informacji
technicznych z wątkami historycznymi i wiadomościami z zakresu estetyki.
(…) Zatem uwiecznienie tej historii, której epilogiem jest restauracja
wartościowego zabytku kultury technicznej, pokazanie sposobu dochodzenia
do ostatecznego celu może być z punktu widzenia zachowań społecznych
przykładem godnym do naśladowania dla młodszych pokoleń.

(dr hab. Grażyna Łagoda, prof. PW).
  źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras