Sławomir Kuźnicki – Drzwi przez głowę

„…Można chyba mówić o otwartości tych wierszy. Byłaby to otwartość na różne głosy i perspektywy, na to, co przychodzi skądinąd, co jest obce, nieoswojone, i co nawiedza poetę niczym widmo. (…) W tle tych wierszy jest cisza: niedopowiedzenie, pauza, moment dyskrecji. Poeta mówi, a zarazem – tak sobie to wyobrażam – nasłuchuje, śledzi powidoki i pogłosy słów…”

Jacek Gutorow