Sławomir Mrożek – Varia. Jak zostałem filmowcem

„(…) poza teatrem – prawdziwą, acz niedługo trwają­cą pasją Mrożka okazał się film.
Scenariusz Wyspy Róż (1975) powstał w porozumieniu z niemieckim studiem telewizyjnym ARD i został rok później wyreżyserowany przez Franza Petera Wirtha. Ta dziwna, poetycka i nastrojowa opowieść o wyspie, na której starzec, mężczyzna i chłopiec, kuszeni przez tę samą kobietę, strzegą resztek po wielkiej historii zakonu różokrzyżowców, podczas gdy wokół zacieśnia się chciwa pętla współczesnej cywilizacji, warta jest dziś zwłaszcza uważnej lektury. Film nie odniósł komercyjnego sukcesu, zresztą chyba nikt na to nie liczył, ale zachęcił producentów do kontynuacji współpracy z dramaturgiem-scenarzystą. Tym razem propozycja dotyczyła także reżyserii…

Tak powstały dwa kolejne, całkiem już autorskie, filmy Mrożka, Amor (1977) i rok później Powrót. Oba, na pozór całkiem niepodobne, przecież mają coś wspólnego: pewien klimat napięcia wynikający z obecności dosłownej (Amor) bądź wiszącej w powietrzu (Powrót) wojny. Ponadto chło­piec z Wyspy Róż do złudzenia przypomina młodocianego bohatera Amora… Wszystkie filmy przepaja duszna i niewi­dzialnie groźna atmosfera zewnętrznego i wewnętrznego zniewolenia znajdującego kłopotliwe i fascynujące zarazem ujście w seksualizmie, dwuznacznym, upragnionym i nie­możliwym jednocześnie.   źródło opisu: http://www.noir.pl/ksiazka/331/Slawomir-Mrozek-Var…(?) źródło okładki: http://www.noir.pl/ksiazka/331/Slawomir-Mrozek-Var…»