Stanisław Kalinkowski – Prośba za chrześcijanami. O zmartwychwstaniu umarłych

„Pod imieniem Atenagorasa zachowały się dwa pisma apologetyczne: Prośba za chrześcijanami i O zmartwychwstaniu umarłych. Na podstawie danych wynikających z tekstu przyjmuje się, że Prośba za chrześcijanami została napisana w 177 r. Pismo to ma formę publicznej mowy skierowanej do cesarza Marka Aureliusza i jego syna Kommodusa. Trudno jednak przypuszczać, żeby mowa ta została rzeczywiście wygłoszona: w owym czasie chrześcijanie nie mieli raczej możliwości osobistego wystąpienia przed cesarzem, zwłaszcza publicznie. Wątpliwe jest również, aby pismo to dotarło do rąk władców Imperium Rzymskiego. Przyjąć zatem należy, iż rozprawa Atenagorasa jest propagandową broszurą apologetyczną adresowaną do szerokich kręgów wykształconych pogan. Atenagoras stwierdza, że przyczyną prześladowania chrześcijan są oszczerstwa miotana na nich przez pogan, ściślej trzy oskarżenia: o bezbożność, kanibalizm i kazirodztwo (ateizm, uczty tyestejskie i stosunki seksualne na wzór Edypa). Oszczerstwa te nabrały takiego znaczenia, że sędziowie rozpatrujący sprawy chrześcijan nie wnikają w dowody oskarżenia, lecz skazują ich tylko za to, że są chrześcijanami. Aby więc oczyścić swych współwyznawców, apologeta analizuje po kolei te trzy zarzuty wykazując ich bezpodstawność. (…) Celem drugiego przekazanego pod imieniem Atenagorasa pisma, O zmartwychwstaniu umarłych, jest obrona i uzasadnienie chrześcijańskiego dogmatu o zmartwychwstaniu ciał. Pismo to, uchodzące za „jedno z najlepszych dzieł, jakie w starożytnym Kościele napisano o zmartwychwstaniu”, jest bardzo interesujące ze względu na oryginalne potraktowanie tematu. Autor stara się udowodnić możliwość i konieczność zmartwychwstania ciał wyłącznie na podstawie argumentów rozumowych, bez odwoływania się do nauki Pisma Świętego, nie wspomina nawet o zmartwychwstaniu Chrystusa”   źródło opisu: Wstęp "Wczesnochrześcijańska apologia grec…(?) źródło okładki: zdjęcie własne