Stanisław Kowalewski – A jeśli powiem nie…

Jerzy nagle się zatrzymuje. Patrzy w oczy dziewczyny, które w tej chwili wydają się prawie czarne.
– Nie znałaś mego imienia, ale zdążyłaś mnie pocałować.
– Przecież mnie uratowałeś.
– Więc to była zapłata za ratunek?
– Nazywaj jak chcesz. Pocałowałam i koniec.
– Kasiu – mówi Jerzy i bierze dziewczynę za rękę – Katarzyno, Kasieńko. Czy nie uważasz, że na tej promenadzie jest trochę za dużo światła?   źródło opisu: Siedmioróg