Stanisław Murzański – Sojusz nieczystych sumień

Stanisław Murzański (1923) – od 1942 r. w konspiracji ZWZ-AK, rok 1944 w partyzantce, po wojnie w Zrzeszeniu WiN. Skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie, w więzieniu przebywał siedem lat (1948-1955). Artysta malarz (dyplom na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie), prozaik, publicysta.
Opublikował m.in.: Między kompromisem a zdradą. Intelektualiści wobec przemocy 1945-1956, Wśród łopotu sztandarów rewolucji. Rzecz o „katolewicy” 1945-1989, Zwycięzcy.

Długo można by wyliczać mordowanych bohaterów z lat wojny, takich jak rotmistrz Pilecki czy generał Fieldorf, stracony został ksiądz Władysław Gurgacz, szerokim echem odbił się proces Kurii Krakowskiej, wzmocniony przez rezolucję, w której członkowie Związku Literatów Polskich w Krakowie wyrażali „bezwzględne potępienie zdrajców ojczyzny, którzy wykorzystując duchowne stanowisko i wpływ na młodzież działali wrogo wobec narodu i państwa polskiego, uprawiali za amerykańskie pieniądze szpiegostwo i dywersję.” (…)
Musiało upłynąć jeszcze wiele lat, żeby literaci, intelektualiści, zaczęli podpisywać apele i listy do władz, karcąc je, jak np. w marcu 1968 roku, upominając się o coś lub przeciwko czemuś protestując. Jednak nie było rzeczą przypadku, że kiedy w tym samym roku 1968 Ludowe Wojsko Polskie – dowodzone co prawda z Moskwy, lecz występujące pod polskimi barwami narodowymi – wkraczało do Czechosłowacji, nie intelektualiści, nie literaci tak surowi dla duchownych z Kurii Krakowskiej, nie pragmatycznie usposobieni katoliccy posłowie Koła „Znak” zaprotestowali przeciw temu gwałtowi, mając do tego trybunę sejmową, lecz sztubacy, rozlepiając po Krakowie ulotki, a były żołnierz AK, Ryszard Siwiec, wyruszył z Rzeszowa do Warszawy, by na znak protestu, na oczach wielotysięcznego tłumu i najwyższych dostojników PRL, celebrujących na Stadionie Dziesięciolecia „dożynki”, zapłonąć żywą pochodnią.

Fragment szkicu Przebudzenie.   źródło opisu: Wydawnictwo ARCANA, 2010 źródło okładki: http://www.arcana.pl/