Stanisław Piasecki – „Prosto z mostu”. Wybór publicystyki literackiej

Prosto z mostu to wybór artykułów Stanisława Piaseckiego z lat 30. poświęconych literaturze i kulturze Polski międzywojennej. W tomie zgromadzono teksty wybrane z jego książek oraz rozproszone dotąd na łamach „ABC Literacko-Artystycznego” oraz „Prosto z mostu”. Jest to pierwsza tak obszerna prezentacja publicystyki literackiej Piaseckiego. Tematem Prosto z mostu jest m. in. twórczość K. I. Gałczyńskiego, L. F. Céline’a, M. Dąbrowskiej, J. E. Skiwskiego, A. Nowaczyńskiego, F. Goetla, W. Gombrowicza, M. Choromańskiego, Cz. Straszewicza. Piasecki patrzy na literaturę przez pryzmat ideologii narodowej. Świadom przełomowego charakteru swojej epoki przyjmuje w krytyce postawę reprezentanta i wychowawcy młodego pokolenia, poszukując w literaturze swoiście rozumianej nowoczesności oraz ideowości. Bezdyskusyjna pozostaje wartość dokumentalna tych tekstów, które w istotny sposób współtworzyły dramatycznie wysoką temperaturę bardzo upolitycznionego życia literackiego lat 30. Ważne są tu i krytyczne gaffy Piaseckiego (np. słynny pamflet o Ferdydurke), ale też jego trafne rozpoznania (np. omówienie Nocy i dni, Kariery Nikodema Dyzmy) czy wreszcie teksty poświęcone pisarzom dziś zapomnianym, jak S. Szpotański czy J. Wołoszynowski. Najciekawszy pozostaje jednak wyłaniający się z tych tekstów sam typ nacjonalistycznego dyskursu krytyczno-literackiego, który odegrał tak istotną rolę w literaturze II Rzeczypospolitej.   źródło okładki: http://www.poczytaj.pl/3249