Stefano Zuffi – Goya

Wielkość Hiszpanii pod koniec XVIII wieku zaczyna przygasać. Goya- wnikliwy obserwator- dostrzega schyłek starej epoki i narodziny nowego porządku. Jego długa, pełna nieustannych poszukiwań droga artystyczna, prowadzi od wdzięcznych przedstawień rokokowych do makabrycznych „czarnych obrazów”, od przesyconych światłem portretów do dramatycznych rycin. W sztuce tej współistnieją niepokój i uwodzicielski wdzięk, radosne napięcie i tragedia, składając się na dzieła o niezwykłej sile wyrazu.   źródło opisu: Rzeczpospolita / HPS, 2006 źródło okładki: zdjęcie autorskie