Stephanie Calman – Wyznania nie do końca dorosłej

Stephanie Calman ujawnia swoją osobliwą niezdolność do bycia dorosłą. W wieku czterdziestu lat uświadamia sobie, że choć dokonała wielu dorosłych rzeczy pochowała ojca, wyszła za mąż, urodziła dzieci wcale nie stała się dorosła. Chociaż fizycznie czuje brzemię swoich lat, emocjonalnie nadal jest najgorszą uczennicą w klasie. Nadal też boi się uroczystych przyjęć, pająków, szczęśliwych zakończeń, wszelkich grup i ciemności. Być może życie powinno przypominać matematykę, w której nie wolno przejść na wyższy poziom, jeśli nie opanowało się niższego. Autorka zadaje sobie fundamentalne pytania na temat obu płci, objaśnia, czemu kobiety powinny spędzać więcej czasu w kuchni, dlaczego mężczyźni mają zamglone spojrzenie na widok rozbierającej się żony i czemu owoce nie zawsze nam służą. Odważna, szczera i zabawna książka Stephanie Calman daje nadzieję wszystkim złym rodzicom i wszystkim nie do końca dorosłym.