Steven Lukes – Niezwykłe oświecenie profesora Caritata: komedia idei

Współczesna powiastka filozoficzna udatnie naśladująca Wolterowskiego Kandyda. Profesor Caritat, badacz i miłośnik epoki oświecenia, zamknięty w wieży z kości słoniowej wyznawca filozofii optymizmu, nawet nie przypuszcza, jaką rolę przyjdzie mu niebawem odegrać. Aresztowany przez policję Militarii, totalitarnego państwa, w którym żyje, zostaje uwolniony przez partyzantów Widzialnej Ręki i wyprawiony na poszukiwanie „najlepszego z możliwych światów”. W czasie długiej podróży, popadając po drodze w rozliczne tarapaty, odwiedza Utylitarię, Komunitarię i Libertarię i przeżywa „niezwykłe oświecenie”: okazuje się, że wszystko to są utopie a rebours, społeczności, w których w gruncie rzeczy panuje zło, gdyż polegają na fanatycznym dążeniu do wcielenia w życie idei „jedynie słusznej”, która jakoby miała załatwić wszystko.   źródło opisu: Muza, 2003 źródło okładki: http://www.muza.com.pl/?module=okladki&id=40724