Tadeusz Lubelski – Kino Krzysztofa Kieślowskiego

Pierwsza próba całościowego omówienia twórczości zmarłego w 1996 r. reżysera. Piszą o nim naukowcy, krytycy i artyści, m.in. Tadeusz Lubelski, Jerzy Stuhr, Jacek Petrycki, Irene Jacob, Krzysztof Piesiewicz. Ci, którzy pracowali z nim na co dzień wspominają: „Krzysztof podczas zdjęć, żeby być bliżej aktorów, przyjmował często najniezwyklejsze pozycje – mówi Irene Jacob – kucał pod kamerą albo wciskał się gdzieś między mikrofon a szyny wózka”. Sam Kieślowski ujął to kiedyś tak: „Chodzę podczas zdjęć, klękam, ale nigdy nie siadam. Jak siadasz, stajesz się widzem”.

„Może ja nie oglądam swoich filmów? Znaczy, ja oglądam je setki razy, ale nim skończę. Gdy skończę, nie oglądam już w ogóle. Chyba, że muszę”. (Krzysztof Kieślowski)