Tadeusz Różewicz – Czas, który idzie

„Tyś się odgrodził od świata
trwogą ogromną i ssącą
że ludzie wtargną do źródła
i czyste wody roztrącą

A mnie tylko cisza
zlewa w tobie jak bagno
chcesz mieć spokój i idziesz
powoli na dno

Wejdź w siebie i zobacz
w pustce wszystko umiera
uciekaj stąd uciekaj
rzeczywistość ramiona otwiera

Czas który idzie jest piękniejszy
ludzie nie będą umierali jak larwy
komunizm ludzi podniesie
obmyje z czasów pogardy.”   źródło opisu: Czytelnik, 1951 źródło okładki: zdjęcie autorskie