Tamara Bołdak-Janowska – Rozdziały

Wiersze dzielą się na okropne i mniej okropne. Mam nadzieję, że moje należą do tych mniej okropnych. Książką tą żegnam się z poezją. Dziś poezję zastąpiło „robienie” wierszy na masową skalę, niebawem pewnie znów coś innego zastąpi ten proceder – ale to już nie moje zmartwienie.

Miałam trzy powody do napisania tej książki: ostatni wers z wiersza pt. „Nieudana rozmowa z Tamarą Literaturą”, wioska Narejki i córka Marcelina. Są tu sprawy dotyczące bardzo wielu ludzi – schizofrenia u coraz młodszych, samobójstwa młodych, wciąż istniejące obozy pracy, umierające wioski.   źródło opisu: Borrusia, 2007 źródło okładki: Zdjęcie autorskie