Tytus Karpowicz – Żelazny wilk

Właśnie zatrzymałem się przy wilczym wybiegu….
Trzeba było razem ze mną widzieć te złote, smutne oczy leśnego kniazia w niewoli!
Kto obserwował wilka na wolności, w sercu kniei, na szlaku godów, walki i wypoczynku, kto widział piękno, inteligencję, moc i zręczność jego ruchów – nigdy nie miałby serca, ani czelności zamknąć wilka w ZOO