Uppaluri Gopala Krishnamurti – Umysł jest mitem. Niepokojące rozmowy z człowiekiem zwanym U.G.

„Na kartach tej książki U.G. kwestionuje każdą hołubioną przez nas pewność, obala każde założenie, łamie każdą regułę… Wlecze swoich słuchaczy – wierzgających i wrzeszczących – w stronę światła… Dla tych, którzy gotowi są odrzucić wyobrażenie duchowego czy psychologicznego przewodnika, książka ta może się okazać perłą najczystszej wody”.
Ze wstępu wydawcy indyjskiego

„Jestem przekonany, że książka ta przysporzy więcej pytań niż odpowiedzi… ale przeczytaj ją, jeśli chcesz i masz odwagę – będzie to rozmowa z niezwykłym człowiekiem… Wierzę, iż choć nie możemy się zgodzić z tym wszystkim co U.G. mówi, spotkanie z nim będzie jednak bardzo korzystne…”
Rabbi Alvin Jacob Bobroff

Nota Indyjskiego wydawcy

Kiedy zwróciłem się do niego z pomysłem wydania wyjątków z jego rozmów prowadzonych z istną rzeką odwiedzających go ludzi, U.G. powiedział: „Po co zawracać sobie głowę publikowaniem moich dialogów. Nie pomogło to tobie, nie ppmoże nikomu innemu”. Pomimo jego poglądu na tę sprawę wydałem jednak kilka lat temu pierwszą jego książkę. U.G. nazwał ją „Błąd oświecenia”*. Błąd czy nie błąd, książka pt. „Mistyka oświecenia” została w całości wyprzedana. Później została przetłumaczona i wydana w większości europejskich języków. Oczekują na publikacje przekłady rosyjski i chiński. Żądanie dodruku książki skłoniło mnie do opublikowania niniejszego, dopełniającego ją tomu pt. „Umysł jest mitem. Niepokojące rozmowy z człowiekiem zwanym U.G.”** Książka ta jest jednocześnie podobna i całkiem odmienna od „Mistyki oświecenia”.

Na niniejszą książkę złożyły się rozmowy prowadzone przez U.G. Krishnamurtiego z licznymi interlokutorami pochodzącymi z Indii, Szwajcarii i Ameryki (Kalifornia) w latach 1983-84. Co prawda dla większej jasności pewne słowa zostały zmienione, lecz wersja tu przedstawiona jest dokładnym odbiciem treści i przebiegu tamtych dyskusji. Mamy nadzieję, iż zostanie nam wybaczony fakt nieprzedstawienia z imienia i nazwiska wszystkich uczestników dialogów. Identyfikowanie wszystkich pytających ujęłoby – naszym zdaniem – tylko znaczenia rozmowom i zaburzyłoby ich istotę. Wydawca bierze na siebie również pełną odpowiedzialność za dokładne przedstawienie tych dyskursów i z wdzięczności docenia rolę, jaką odegrali w powstaniu tej książki ci wszyscy, którzy rozmawiali z U.G.