Vladimir Nabokov – Śmiech w ciemności

„Śmiech w ciemnościach” (Laughter in the Dark, 1938) jest drugą wersją wczesnej powieści V. Nabokova „Camera obscura”, napisanej po rosyjsku pod pseudonimem Sirin. Pierwsza wersja ukazała się w angielskim przekładzie w 1936 r., jednakże Nabokov nie był z niego zadowolony, spróbował więc przetłumaczyć książkę sam, równocześnie modyfikując tekst, zmieniając właściwą mu stylistykę, a przede wszystkim układ kompozycyjny. W rezultacie tych zmian powstała jedna z ciekawszych powieści wielkiego prozaika. Jej tematem jest miłość dojrzałego mężczyzny – człowieka wykształconego, subtelnego znawcy sztuki – do młodziutkiej, cynicznej i dość prymitywnej dziewczyny. Owo spóźnione uczucie, ślepe i głuche na wszelkie sygnały, staje się dla mężczyzny życiową katastrofą.

Ta powieść o dramacie miłosnym, nie pozbawiona również elementów sensacyjnych, okazała się bardzo atrakcyjnym materiałem na scenariusz filmowy i doczekała się ekranizacji.