Wacław Buryła – Skrzydła samotności

Przed północą
nawet kropli światła nie ma za oknem

tylko beczka czarnego prochu

gotowa wybuchnąć o świcie

zegar popędza motyle

samotnych godzin

osiadające pyłem na meblach

zmęczone żeglowaniem

na stole spoczywają dłonie-

w zaułku wiersza