Wacław Gluth-Nowowiejski – Nie umieraj do jutra

Istnieje pogląd, że był moment w historii Warszawy, w którym miasto pozostało całkowicie martwą, pozbawioną ludności pustynią gruzów. Dotyczy to okresu od upadku powstania, czyli początku października 1944 roku, do zajęcia stolicy Polski przez oddziały polskie i radzieckie, 17 stycznia 1945 roku.

To nieprawda. Warszawa nigdy nie była „królestwem bez poddanych”. Nawet w tym straszliwym czasie, kiedy na rozkaz von dem Bacha kto żyw musiał opuścić miasto, kiedy w lewobrzeżnej Warszawie przystąpiły do działania niemieckie „ekipy specjalne”, powołane w celu ostatecznego zniszczenia miasta – nawet wtedy istniała społeczność warszawska, jedyna w świecie „Rzeczpospolita Gruzów”. Jej niezwykłe dzieje w książce tej opisuję*.   źródło opisu: od autora źródło okładki: zdjęcie autorskie