Wawrzyniec Rymkiewicz – Formy istnienia. Heidegger według Arystotelesa

Zacznijmy od prostego ćwiczenia. Patrzę w lustro. Widzę w nim własną
twarz, która staje przede mną jako substancja wyposażona w różne atrybuty.
Mogę dotknąć nosa i złapać się za ucho. Twarz jest czymś namacalnie
uchwytnym, das Vorhandene, powiedziałby Heidegger. W podobny sposób zjawia
się przede mną także inny człowiek – który wchodzi właśnie do pokoju. On
również (uczy filozofia zdrowego rozsądku) jest przedmiotem, rzeczą
myślącą, poruszającym się ciałem, bytem substancjalnym. Nieadekwatność tej
kategoryzacji stanie się oczywista, kiedy przełożymy pojęcia istnienia na
obrazy czasu, a następnie spróbujemy zdać sprawę z pierwotnego
doświadczenia naszej tu obecności.Wawrzyniec Rymkiewicz
(1971), redaktor naczelny kwartalnika „Kronos”.   źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras