Wioletta Sobieraj – Latawce

Zuzanna, nauczycielka plastyki, przeżywa trudny okres. Bezrobotny mąż odchodzi nie wiadomo dokąd, córka wybiera spokojny kąt i dobre obiadki u babci, a na dodatek rozpoczyna się nowy rok szkolny. A w szkole kochane koleżanki, dyrektorka, uczniowie i ich rodzice dają jej do wiwatu. Ale Zuzanna się nie poddaje. Czynnie uczestniczy w życiu szkolnym. Oryginalnymi lekcjami stara się zyskać opinię twórczej nauczycielki i sympatię uczniów. Udziela się też społecznie po pracy i udaje jej się nawet złapać przestępcę na gorącym uczynku, dzięki czemu staje się popularną postacią telewizyjną.

Powieść jest napisana doskonałym żywym językiem. Z humorem i satyrycznym zacięciem autorka przedstawiła różne środowiska: nauczycieli, dziennikarzy, lekarzy, policjantów.

[opis wydawcy]