Witold Stanisław Michałowski – Testament barona

Postać barona Romana von Ungern – Sternberga (1886 – 1921) zafascynowała autora i ta fascynacja jest na łamach recenzowanej pracy bardzo widoczna. Michałowski z pasją – chociaż momentami bardzo chaotycznie – opisuje jego losy i dzieje Dalekiego Wschodu oraz z detektywistyczną zawziętością poszukuje śladów po skarbie „krwatego barona”. Ungern zresztą zafascynował sobą niejednego. Rosyjski Niemiec znad Bałtyku, carski oficer, wojenny awanturnik i kontrrewolucjonista czasów rewolucji bolszewickiej przeszedł do historii głownie jako dowódca walczącej z bolszewikami Azjatyckiej Dywizji Konnej oraz ostatni chan i władca Mongolii (1920-21). Lamajski neofita, zafascynowany pan – mongolizmem i ideą „Azji dla Azjatów” pragnął wskrzesić imperium Czingis–Chana. Nie udało się. Ale pozostawił po sobie legendę o krwawym pogromcy komunistów oraz zagubionym skarbie, w którego odnalezienie swego czasu zaangażowało się także CIA. Gdzie ukryto kosztowności ze skarbca dywizji barona Ungerna? W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie autor zabiera nas w podróż po wschodniej Azji, opisując jej dzieje i polskie wątki tych dziejów, takie jak udział Polaków w odkrywaniu i podboju Syberii. Być może odpowiedź znał któryś z trzech niezwykłych Polaków z otoczenia Ungerna: pisarz Ferdynand A. Ossendowski, inżynier Kazimierz Grochowski lub oficer dywizji Karol Giżycki. Ich losy są zresztą równie zajmujące jak losy samego barona. Podążając tropem Ungerna, jego przodków i potomków, autor dociera do kolejnych osób odsłaniających przed nim nowe elementy niezwykłej zagadki, jaką pozostawił po sobie „krwawy baron”.