Władysław Kopaliński – Mój przyjaciel Idzi

Cóż ma czynić autor stroniący od udzielania wywiadów, nielubiący występować w telewizji i radiu, któremu troche się uprzykrzyła reputacja rejenta Milczka?
Myśląc o tym przypomniałem sobie, że kiedyś, przez 21 lat, pisałem felietony w niedzielnym „Życiu Warszawy” i w „Polityce”. Może więc warto by było wybrać z nich jakąś niewielką część, charakteryzującą to, co mnie interesowało, pobudzało do medytacji, skłaniało do refleksji, bawiło wreszcie?
Ale przecież było to tak dawno temu, od połowy lat pięćdziesiątych do połowy lat siedemdziesiątych.
A może jest to właśnie okoliczność pomyślna?
Bo przecież na pewno znaczna większość potencjalnych odbiorców nigdy tych tekstów nie miała w ręku, inni zaś ich nie pamiętają.
Rzecz więc w trafności wyboru, a bardziej jeszcze w atrakcyjności materiału. Osądzić to mogą jednak tylko czytelnicy.
(ze wstępu)   źródło opisu: Muza, 2003 źródło okładki: zdjęcie autorskie