Władysław Kopaliński – Opowieści o rzeczach powszednich

Dzieje naszego otoczenia znamy zwykle tylko częściowo, zwłaszcza jeśli początki ich gubią się w mroku prahistorii albo jeżeli rozporządzamy tylko nielicznymi śladami materialnymi. Jednak już to, co wiadomo, albo to, czego możemy się domyślać, mówi nam wiele o nas samych, o naszej przeszłości, o dawnych obyczajach i wierzeniach, o niezwykłych czynach i dalekich, niebezpiecznych wyprawach, o stosunkach między ludźmi. Mówi też o tym, że możliwości rozwojowe społeczeństw zależą w znacznej mierze od umiejętności czerpania wzorów, narzędzi, technik i idei od innych grup, od gotowości dostrzegania zalet cudzych sposobów postępowania, od chęci korzystania z tego, co wartościowe u innych. Dzieje wytworów ręki ludzkiej to nieustanny ciąg wędrówek pomysłów i przedmiotów, powodujących ich krążenie, pojawianie się i znikanie w najróżniejszych miejscach globu.