Władysław Tatarkiewicz – Historia estetyki tom 1 – Estetyka starożytna

Zwykło się estetykę definiować jako naukę o pięknie; jednakże niektórzy estetycy – w przekonaniu, że pojęcie piękna jest nieokreślone i mętne i przez to nie nadaje się do nauki -schodzą na tor sztuki, definiują estetykę jako naukę o sztuce. A inni chcą się zajmować zarówno pięknem, jak sztuką; oddzielają te dwa działy estetyki i uprawiają oba. Oba pojęcia – piękna i sztuki – mają niewątpliwie inny zakres. Piękno występuje nie tylko w sztuce, sztuka zabiega nie tylko o piękno. Mają też inne zagadnienia: piękno swoje i sztuka swoje. Niektóre okresy dziejów nie widziały wręcz łączności między pięknem a sztuką. Starożytni zajmowali się zarówno teorią piękna, jak nauką o sztuce, ale – każdą oddzielnie, nie widząc podstawy do łączenia ich ze sobą. Jednakże z rozważań o sztuce wyrosło z czasem tyle myśli o pięknie i tyle myśli o sztuce z rozważań o pięknie, że niepodobna rozdzielać obu dziedzin (…)   źródło opisu: wstęp profesora Władysława Tatarkiewicza źródło okładki: zdjęcie autorskie