Wojciech Karpiński – Prywatna historia wolności

W „Prywatnej historii wolności” przedstawiam poszukiwanie wolności przez konkretną osobę, jej autora, w konkretnym miejscu, w Polsce lat siedemdziesiątych, między grudniem 1970 a grudniem 1981 roku.(…) Choć tak bardzo broniłem się przed otaczającą schizofrenią, ulegałem innej schizofrenii: skazywałem siebie, byłem skazany, na niedowład języka. Przebywałem, także intelektualnie, w dwóch rzeczywistościach, między którymi nie było jawnej komunikacji. (…) Szukałem języka, który umożliwiałby mi dotarcie do istotnych dla mnie treści, do problemów „autentycznych”, szukałem języka „prawdziwego”, z zarazem czytelnego dla innych, dającego się publicznie wypowiedzieć. (ze wstępu autora)