Zbigniew Janowski – Teodycea kartezjańska

„Teza, której broni Janowski w kluczowej części pracy, stanowi najbardziej interesujący, oryginalny i przekonujący głos w Kartezjańskiej debacie, z jakim zetknąłem się w ciągu dwudziestu pięciu czy trzydziestu lat, i kwalifikuje się do najlepszych analiz w całej literaturze przedmiotu (a takich analiz było wiele, niekiedy autorstwa najwybitniejszych uczonych w historii filozofii). Książka Janowskiego stanie się ważnym wkładem do literatury poświęconej Kartezjuszowi i siedemnastowiecznej metafizyce.”
Daniel Garber, profesor filozofii, University of Chicago
„Erudycja Janowskiego jest ogromna, precyzyjna, niekiedy wręcz zdumiewająca .Wywodząca się z erudycji Leszka Kołakowskiego czy Richarda Popkina charakteryzuje się, zwłaszcza w kontekście amerykańskim, pewną nowością: styl uprawiania historii filozofii nawiązuje do podobnych prac, jakie powstają we Włoszech, we Francji, itd. Jest w niej coś prawdziwie i istotnie nowego.”
Jean-Luc Marion, profesor filozofii, l Universite Paris IV-Sorbonne   źródło opisu: Arcana 2004 źródło okładki: Arcana 2004