Zbigniew Wyszyński – Polskie kino lat 1918-1939 (zagadnienia wybrane)

Cały szereg różnorodnych zagadnień i określonych uwarunkowań, tak estetycznych jak i socjologicznych czy politycznych, złożył się na to, że problematyka polskiego kina międzywojennego stanowiła dotychczas jedynie margines naukowej penetracji filmoznawczego środowiska, a to spowodowało, że wiedza o tamtej epoce jest wciąż zbyt skromna, fragmentaryczna i nie uporządkowana. Szczególnie drugie dziesięciolecie tego okresu domaga się wnikliwej analizy. Sesja filmoznawcza zorganizowana przez Zakład FIlmu i Telewizji Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w roku 1976, a poświęcona polskiej kinematografii powojennej, uświadomiła z całą wyrazistością między innymi i ten fakt, iż trudno podejmować badania filmowej teraźniejszości bez zgłębienia tradycji, z jakiej ona wyrasta; i to zarówno tradycji ciążącej na środowiskach twórczych, jak i na kinowej publiczności, a ukształtowanej nie tylko przez określone wzorce literackie, lecz także (a może przede wszystkim – wymaga to dopiero określenia) przez filmowe.   źródło opisu: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980 źródło okładki: http://www.antykwariat-bazar.pl/