Zoé Oldenbourg – Glina i popioły. Tom 2

„Glina i popioły” należy do tych powieści historycznych, po które zawsze chętnie sięga Czytelnik. Znana pisarka francuska, historyk mediewista, Zoé Oldenbourg, przenosi nas bowiem w czasy wypraw krzyżowych, które wstrząsnęły całą ówczesną społecznością średniowieczną.

Jednak nie krucjata jako taka – obfita w pasjonujące przygody rycerstwa walczącego z Saracenami – stanowi wątek główny powieści. Skupia się on wokół typowej rodziny rycerskiej, osiadłej w kaszteliku Linnierès, zagubionym wśród lasów i bagien pogranicza Szampanii i Burgundii.

Z mistrzostwem i znawstwem realiów obyczajowych przedstawia autorka życie codzienne, radości i smutki rodziny Anzelma i Alix de Linnierès, a więc małżeństwo, narodziny dzieci, zajęcia przeplatane turniejami, polowaniami, utarczkami z sąsiadami, miłości i miłostki, wieczne kłopoty finansowe.

Obraz wypraw krzyżowych – zwłaszcza trzeciej (lata 1189-1192), w której bierze udział baron de Linnierès z dwoma synami – stworzony przez Zoé Oldenbourg zaskakuje swym szczególnym ujęciem. Obok bohaterskim czynów rycerstwa walczącego pod wodzą takich sław średniowiecznych, jak Ryszard Lwie Serce, widzimy typowego rycerza, który z trudem się wyekwipowawszy na krucjatę, zmaga się z chorobami, głodem i licznymi niedostatkami, traci najbliższych i z rozdartym sercem przeżywa zdrady oraz liczne rozgrywki polityczne wodzów.

„Glina i popioły” dzięki pogłębionemu studium socjo-psychologicznemu postaci i wydarzeń oraz bogactwu realiów obyczajowych rozsadza ramy typowego historycznego romansu rycerskiego; jest także pasjonującą sagą rodzinną i na tym polega jej urok.   źródło opisu: Wydawnictwo Literackie, Kraków 1977 źródło okładki: zdjęcie prywatne