Zusman Segałowicz – Noce krymskie

„Noce krymskie” to jeden z bardziej popularnych zbiorów Segałowicza, choć krytycy nie umieszczali go raczej w centrum jego twórczości, ceniąc bardziej poematy „W Kazimierzu Dolnym” czy „Regina”. Książka miała jednak swoich zagorzałych zwolenników. Dla przykładu, pisarz Awrom Zak nazywa „Noce krymskie” „najpiękniejszym zbiorem nowel” Segałowicza, który wyraża istotę jego twórczości, podobnie M. Kaufer pisał: „Wszystkie właściwości poety skupiają się jak gdyby w soczewce w najdoskonalszym dotychczas jego dziele, w „Krymskich Nocach” [!]”. Co ciekawe, tom ten – jak donosiły „Literarisze Bleter”, został przełożony także na francuski, a jedną nowelkę, „Śmierć Don Juana”, ogłosiło drukiem pismo „La Nouvelle”.

„Noce krymskie” powstały na początku lat dwudziestych. Był to jeden z najbardziej intensywnych okresów twórczości Segałowicza. Zbiór ukazał się w dwudziestoleciu dwukrotnie. Po raz pierwszy – w dwóch tomach w roku 1922, nakładem wydawnictwa Di Cajt [Czas]. W sumie liczył ponad trzydzieści nowel i około trzystu stron. Pierwszy tom otwierała dedykacja: „Te wszystkie wymyślone prawdy składam w podarku Klarze”. W polskim wydaniu nie znajdziemy już tej dedykacji dla żony, znanej aktorki Klary Segałowicz, z którą wcześniej się rozwiódł. Ich związek, trwający 18 miesięcy, wywołał w ówczesnym literackim światku niemałą sensację. Klara była kobietą niezwykle piękną i świadomą swej kobiecości, ale też skupioną na sobie, o trudnym charakterze, a o jej względy zabiegało wielu.