Zygmunt Kaczkowski – Olbrachtowi rycerze

Wspaniała dwutomowa panorama dziejów Polski końca XV wieku, czasów panowania króla Olbrachta, królewskich prób ograniczenia siły możnowładztwa, przygotowań do wyprawy wołoskiej i jej tragicznego finału („Za króla Olbrachta wyginęła szlachta”). Tę zapomnianą już nieco historię naszej ojczyzny poznajemy poprzez losy postaci reprezentujących wszystkie ówczesne warstwy społeczne: magnatów, dworzan, rycerzy i knechtów, mieszczan i prostych ludzi. Kierowani przez autora próbujemy rozszyfrować tajemnicze napisy wyryte w skale na zamku w Tustaniu (okolice Drohobycza), i idąc tą drogą odwiedzamy Lwów i stołeczny Kraków, bierzemy udział w mieszczańskich zabawach i rycerskich turniejach, przeżywamy miłosne zawody naszych bohaterów, próbujemy rozwiązać ich grzechy przeszłości, w końcu poznajemy królewskie plany, w których nasi bohaterowie biorą bezpośredni udział, i uczestniczymy w wielkich zmaganiach wojennych.
Wszystkie przewijające się tam postacie są autentyczne, podobnie jak większość opisanych tam zdarzeń – ścisłe trzymanie się faktów epoki było charakterystyczną cechą pisarstwa Kaczkowskiego. Dlatego też zbieranie materiałów do tej powieści zabrało autorowi wiele lat i trudu napisania jej podjął dopiero u schyłku swej twórczości literackiej, niejako w odpowiedzi na `Ogniem i mieczem` Henryka Sienkiewicza.   źródło opisu: Od Wydawcy źródło okładki: http://www.wydawca.com.pl/okladki/okladka131.jpg