Andrzej Murzyn – Paideia starożytnej Grecji i Rzymu

Celem serii naukowej „Filozofia i Pedagogika” jest przede wszystkim ukazanie wkładu wniesionego przez rożne osoby do historii myśli edukacyjnej. Nie chodzi tutaj jedynie o filozofów, chociaż ci ostatni będą z pewnością stanowili większość, ale raczej o to, aby uwydatnić – przez twórczość tych osób – znaczenie rozważań filozoficznych dla myślenia o edukacji. Zadaniem autorów tekstów składających się na kolejne tomy serii jest więc odkrycie i rzetelna analiza tych elementów twórczości wybranych myślicieli, które w szczególny sposób pokazują wzajemne przenikanie się filozofii i pedagogiki.

Rozważania zawarte w każdym tomie serii „Filozofia i Pedagogika” dotyczą myślicieli usytuowanych w konkretnej epoce. Nie jest jednak rzeczą konieczną, aby tomy ukazywały się zgodnie z historycznym porządkiem poszczególnych epok. Możliwa jest więc sytuacja, gdy po ukazaniu się na przykład tomu Wychowanie i kształcenie w filozofii człowieka renesansu pojawi się tom Pozytywistyczne dociekania i programy oświatowe. Dopuszcza się także możliwość ukazywania się jednocześnie dwóch lub większej liczby tomów.
Przygotowany do druku tom pierwszy poświęcony jest starożytnej paidei – idei, która pozostawiła znaczący ślad w europejskiej myśli pedagogicznej i do której przez wieki nawiązywały założenia wychowawczo-edukacyjne. Układ tomu ma charakter chronologiczno-tematyczny i obejmuje zarówno czasy starożytnej Hellady, jak i okres hellenistyczny, wnoszący do kultury europejskiej nowe wartości.
Tom ten prezentuje również przeobrażenia, rozwój, a także wielowiekową trwałość niektórych założeń wychowawczych.

Seria będzie miała charakter ciągły i przewiduje opracowanie m.in. takich problemów (według epok i nurtów filozofii), jak:
– Paideia starożytnej Grecji i Rzymu.
– Myśl pedagogiczna średniowiecznej Christianitas.
– Wychowanie i kształcenie w filozofii człowieka renesansu.
– Oświeceniowe idee edukacyjne: Niemcy – Anglia – Francja.
– Romantyczne wizje edukacyjne.
– Myśl pedagogiczna w kręgu neokantyzmu.
– Pozytywistyczne dociekania i programy oświatowe.
– Myśl pedagogiczna w kręgu heglizmu i marksizmu.
– Myśl pedagogiczna neoscholastyki i neotomizmu.
– Myśl pedagogiczna w kręgu amerykańskiego pragmatyzmu.
– Ideologie oświatowe w kręgu filozofii narodowych i utopii społecznych.
– Ideologie oświatowe w kręgu „filozofii zdegenerowanej” i systemów totalitarnych
(faszyzm, nazizm, komunizm).
– Idee edukacyjne w kręgu krytycznego racjonalizmu.
– Myśl pedagogiczna w kręgu fenomenologii.
– Myśl pedagogiczna w kręgu niemieckiej filozofii wartości i antropologii filozoficznej.
– Myśl pedagogiczna w kręgu egzystencjalizmu.
– Idee edukacyjne w personalizmie i filozofii dialogu.
– Hermeneutyczne interpretacje idei i działań edukacyjnych.
– Myśl pedagogiczna w kręgu anglosaskiej filozofii analitycznej.
– Myśl pedagogiczna w kręgu Szkoły Lwowsko-Warszawskiej.
– Myśl pedagogiczna w kręgu filozofii procesu i teologii procesu.
– Myśl pedagogiczna we współczesnej konserwatywnej filozofii społecznej.
– Myśl pedagogiczna we współczesnej filozofii o inspiracji chrześcijańskiej (m.in. Karola Wojtyły).
– Postmodernistyczne dociekania i programy oświatowe.
– Idee edukacyjne w myśli filozoficznej judaizmu.
– Idee edukacyjne w myśli filozoficznej islamu.   źródło opisu: Oficyna Wydawnicza Impuls, 2011 źródło okładki: http://impulsoficyna.com.pl