Barbara Zwolińska – Pisać to znaczy żyć. Szkice o prozie Sándora Márai

Książka Barbary Zwolińskiej daje jasne, wielostronne wyobrażenie o twórczości jednego z najwybitniejszych pisarzy, humanistów, mędrców XX wieku. Operując perspektywą romantyczną, Autorka prześwietla na wskroś, z wielką uwagą, nie kryjąc urzeczenia, ale i nie bezkrytycznie ów dostępny po polsku máraiowski kanon. Uwaga Autorki nie słabnie ani na chwilę: poddaje analizie każdy istotny aspekt dzieła Máraia: organiczną niezdolność do kłamstwa, skłonność do gry i przygody, a równocześnie kultywowaną przezeń postawę stoickiej samotności, życie w języku ojczystym, który dla wygnańca jest jedyną dostępną mu formą ojczyzny, wczesne rozpoznanie zła tkwiącego w nazizmie i komunizmie, poczucie, że jakaś postać Europy, świata rozpada się na naszych oczach. Oto tematy szkiców Barbary Zwolińskiej, które nie tylko są popisem badawczej analizy, ale tekstami bardzo często osobistymi – w sensie intelektualnym – zainspirowanymi lekturą książki Sándora Máraia.

Z recenzji wydawniczej Feliksa Netza   źródło opisu: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2011 źródło okładki: http://kiw.ug.edu.pl/pl/literatura-i-kultura/304-p…»