Benito Pérez Galdós – Zjawa

„Zjawa” jest wczesnym utworem znanego dziewiętnastowiecznego klasyka hiszpańskiego, Benito Péreza Galdósa, autora ponad siedemdziesięciu powieści.
Utwór ten, reprezentujący nurt tzw. „realizmu idealistycznego”, pełen cennych spostrzeżeń natury obyczajowej i psychologicznej, został świadomie „skażony” elementami fantastyki.
Bohater, don Anzelm – postać niezwykle silnie osadzona w atmosferze dziewiętnastowiecznej Hiszpanii – stara się żyć „pełnym życiem idealnym, na równi z rzeczywistym”. Jest nawiedzany przez zjawę, postać będącą ucieleśnieniem jego chorobliwej zazdrości, absurdalnych poczynań i szalonych złudzeń. Wszelkie próby zmierzające do pozbycia się prześladowcy kończą się fiaskiem, bo „czyż można zabić kogoś, kto istnieje od początku świata?”.

przeł. [z hisz.] Jadwiga Konieczna-Twardzikowa ; [posłowiem opatrzył Henryk Czubała]   źródło opisu: okładka