Bohdan Sławiński – Królowa Tiramisu

Piękna opowieść o miłości, tajemnicy i złudzeniach; opalizująca, precyzyjnie i bogato utkana, jak mozaika czy perski dywan; gęsta od przeczuć i snów. Tu, jak w filmach Davida Lyncha, tajemnica skrywa tajemnicę, a miłość podszyta jest wyrachowaniem i zdradą; jak na obrazach Chagalla, baśnie oblekają się w ciało i ocalają dziecięcą wyobraźnię, wreszcie, jak w „Senniku współczesnym” Konwickiego, żywi mieszają się z duchami; ujawniają się najwstydliwsze pragnienia…

Młody chłopak i dojrzała kobieta, on – nadwrażliwy doktorant, ona – piękna i pozbawiona złudzeń mężatka, dyrektor radiowego pasma. Julia zwodzi kochanka fantazjami o wspólnym życiu, choć dobrze wie, że jej mąż – prezes korporacji – nie pozwoli jej odejść, sama też nie ma ochoty rezygnować z luksusowego życia… Gra przecież rolę „ornamentu” w biznesowych planach męża, jest idealną „pokazową” matką i żoną. Nadchodzi jednak dzień, kiedy „dary”, którymi hojnie obsypuje ją mąż, przestają rekompensować uczuciowe braki – Julia rozdarta jest pomiędzy potrzebą czułości, adoracji i szczerości, a wyuczoną „rozwagą”. To może być przecież ostatnia szansa, by pięknie i mocno żyć z kimś, kto patrzy na nią „sercem”, a nie tylko się opłaca i używa…

To przejmująca opowieść o współczesnej kondycji ludzkiej, zagubieniu się na targowisku metek, cen, form i póz. O tych, co dostali szansę, by pięknie i mocno żyć, i pomimo niedojrzałości, wypalenia lub emocjonalnego okaleczenia, uporczywie próbują, zdradzając się i kochając, zrywają, w poszukiwaniu szczęścia, z wyuczonymi rolami. O próbie przełamania losu, niebezpieczeństwie dokopania się za głęboko, poszukania za daleko; nietrwałości i bolesności życia, mrocznych tajemnicach ludzkiej duszy.