Colin Morris – Monarchia papieska Dzieje Kościoła zachodniego w latach 1050-1250

Ideał chrześcijaństwa, pomimo całego cechującego go splendoru, jest dla
historyków Kościoła tematem kłopotliwym, ponieważ w zasadzie obejmuje on
nie­ograniczony krąg zagadnień. May tu bowiem do czynienia z epoką, w
której w zasadzie nieomal każdy człowiek żyjący w Europie Zachodniej był
chrześcijaninem oraz w której patronat i odpowiedzialność Kościoła
rozciągały się na wszelkie aspekty życia społecznego, na jego historię
składają się na dzieje architektury i literatury, filozofii i muzyki,
rozwój technik administrowania majątkami ziemskimi, rozwój prawa oraz
idei i ruchu krucjatowego, stosunki z cesarstwem a także państwami
narodowymi i funkcjonującymi w ich ramach strukturach kościołów. Książkę
tworzoną za założeniem przedstawienia wszystkich tych zagadnień można
byłoby pisać bez końca. Na szczęście jest pewien centralny temat, który
w wywodzie poświęconym dziejom Kościoła w epoce pełnego średnio­wiecza
stanowi niejako naturalną oś naszych badań. Stanowi go powstanie
międzynarodowej kultury chrześci­jańskiej, której zacieśniające się
więzi, zespoliły różno­rodne, często nawet wrogie względem siebie, ludy
europejskie, tworząc z nich jeden zunifikowany lud chrześcijański, czyli
populus Christianus.   źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras