Danuta Kunstler-Langner – Idea vanitas, jej tradycje i toposy w poezji polskiego baroku

W książce tej przedstawiono ideę marności i przemijania w różnych gatunkach literackich XVII wieku. Autorka prezentuje formy obecności vanitas, przywołując toposy dawnej poezji: theatrum mundi, peregrinatio vitae, ubi sunt…? i życie snem. Ukazuje ich przedbarokowe tradycje, nawiązujące do antyku grecko-rzymskiego, literatury hebrajskiej i chrześcijańskiej. W pracy pojawia się bogaty kontekst pozaliteracki vanitas, a analizy komparatystyczne pozwalają dostrzec w idei vanitas uniwersalny znak dawnej kultury europejskiej.   źródło opisu: okładka