David L. Snellgrove – Tybet. Zarys historii kultury

„Wielkie klasztory wokół Lhasy miały specjalną kategorię mnichów wywodzących się z szeregów „braci świeckich”. Nazywano ich dop-dop (Idab-Idab), co przypuszczalnie znaczyło „butny, pyszny”. Każdy krzepki i rosły nowicjusz mógł mieć nadzieję, że będzie przez nich przyjęty, szczególnie jeśli nie posiadał uzdolnień naukowych ani opiekuna, który interesowałby się jego losem…”