Emmanuel Levinas – Istniejący i istnienie

W niniejszej książce E. Lévinas analizuje filozoficzne pytania o Byt, Czas, Dobro i Relację. Które z nich jest bardziej zasadne? W jakim kontekście należy opisywać związek dobra i bytu? Filozof nie udzieli odpowiedzi na tak postawione pytania. Może to zrobić tylko świadome własnego istnienia „ja”, badając konkretne sytuacje, w których przejawia się bycie i jego brak – miłość, sen, głód, odczucie światła.

„Świat i światło są samotnością. Dane przedmioty i odziane istoty są, co prawda, czymś różnym ode mnie, ale zarazem są moje. Rozjaśnione przez światło są sensem, a więc tak jakby pochodziły ode mnie. W zrozumiałym świecie jestem sam, to znaczy: jestem zatrzaśnięty w istnieniu, które jest definitywnie jedno”.

„Czuwanie jest anonimowe. W nocy czy w chwilach bezsenności nie ma mojego czuwania, albowiem to sama noc czuwa (…). W tym anonimowym nocnym czuwaniu, gdy jestem całkowicie wydany na bycie, moje myśli wypełniające bezsenność tracą punkt zawieszenia. Nie znajdują oparcia”.   źródło opisu: Wydawnictwo Homini 2006, http://www.homini.com.pl/…(?) źródło okładki: Wydawnictwo Homini 2006, http://www.homini.com.pl/…»