Joanna Aleksandrowicz – Pomiędzy obrazem a wskazówkami zegarów. O estetyce nietrwałości w filmach Wong Kar-waia

„Film jest pytaniem, a nie odpowiedzią” – twierdzi hongkoński reżyser Wong Kar-wai, pozostawiając widza w niepewności otwartych, niejednoznacznych zakończeń. W kręgu Karwaiowskiego kina powstają jednak pytania, nad którymi warto się zastanowić i niniejsza książka jest próbą odpowiedzi na niektóre z nich. Twórczość reżysera została tu przeanalizowana przez pryzmat dwóch najbardziej charakterystycznych i najciekawszych jej aspektów, swoistych artystycznych wizytówek – obsesji czasu i powiązanego z nią oryginalnego stylu wizualnego. Ów temporalny i obrazowy wymiar stapia się w pojęciu tytułowej „estetyki nietrwałości”. To, co piękne, jest bowiem u Kar-waia zawsze ulotne i kruche.